Choroby układu krążenia

Każda osoba w życiu na pewno spotyka się z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi. Związane z wiekiem zmiany w narządach i tkankach, zaburzenia metaboliczne prowadzą do nadciśnienia tętniczego, zawału serca, udaru mózgu, niewydolności serca i innych, które skracają długość życia i powodują szereg ograniczeń. Zjawiska te rosną tak szybko i z każdym rokiem stają się coraz młodsze, że nawet Światowa Organizacja Zdrowia bije na alarm. We współczesnym społeczeństwie, ze względu na pogorszenie przepływu krwi, zmniejsza się zdolność do pracy, pamięć, inteligencja, wzrok, słuch, tolerancja na stres itp. Choroby serca zabrały więcej istnień ludzkich niż wszystkie wojny na Ziemi razem wzięte.

Pojawienie się i postęp chorób sercowo-naczyniowych i naczyniowo-mózgowych ściśle związanych z występowaniem zagrożeń, z których głównym jest podwyższone ciśnienie krwi, metabolizm lipidów, otyłość, szkodliwy tryb życia (nadużywanie nikotyny, złe odżywianie, nadużywanie alkoholu, brak aktywności fizycznej) i środowisko czynniki (stres psychoemocjonalny, szkodliwe środowisko w pracy i w domu).

Chorzy z dolegliwościami układu sercowo-naczyniowego mogą uskarżać się na bóle serca i klatki piersiowej, kołatanie serca, uczucie zaburzeń pracy serca, duszność, obrzęki i manifestację innych objawów.

Ból w okolicy serca to jedna z najbardziej charakterystycznych cech. Przyczyny bólu mogą być różne. Mogą to być uszkodzenia naczyń wieńcowych (najgroźniejsza przyczyna prowadząca do zawału serca, wstrząsu kardiogennego), nerwice, uszkodzenia opłucnej, osierdzia nerwów międzyżebrowych, mięśni, kręgosłupa, narządów jamy brzusznej. Do bólu spowodowanego wadą wieńcową nieodłącznymi objawami są: bóle przypominające ataki, umiejscowienie bólu za klatką piersiową, rozchodzący się ból w lewym ramieniu, barku, ramieniu, szyi, występowanie bólu z powodu przeciążenia fizycznego lub nerwowego lub w zaawansowany wiek w nocy lub w ciągu dnia, podczas odpoczynku.

Duszność spowodowana jest zwiększoną zawartością dwutlenku węgla w tkankach, który powstaje w wyniku zastoju krwi w nich. Nieodłączną cechą duszności sercowej jest jej wzmocnienie w pozycji poziomej i zmniejszenie w pionie. Silnie zaznaczona duszność (astma sercowa) jest jednym z groźnych objawów ostrej niewydolności serca. Napad duszności pojawia się nagle, oddech staje się częstszy (30-40/min.), duszący się, słyszalny z daleka, czasem wydziela piankowatą różową plwocinę. Obrzęk rozwija się poprzez nagromadzenie płynu w tkankach, głównie w przypadku schorzeń chodzących na stopach, nogach oraz w chorym obłożnie chorym na plecach. Przy znacznych obrzękach mogą rozprzestrzeniać się na całe ciało (anasarca), a płyn obrzękowy gromadzi się w jamach opłucnej (wodobrzusza), otrzewnej (wodobrzusze), osierdziu (wodosierdzi). Przyczyną obrzęku jest podwyższone ciśnienie w żyłach oraz zaburzenia metabolizmu wodno-solnego.

Kryzys nadciśnieniowy zwany ostrym wzrostem ciśnienia krwi u chorych z nadciśnieniem tętniczym, któremu towarzyszy ból głowy, zwłaszcza szyi, zawroty głowy, szum w głowie, nudności, w niektórych przypadkach wymioty, muchy migające przed oczami.

Omdlenie to krótkotrwała utrata przytomności, uwarunkowana ostrym niedokrwieniem naczyń mózgowych. Przyczyną tego stanu jest silna stymulacja nerwowa i/lub psychiczna (podenerwowanie, widok krwi, rozdrażnienie, ból, zmęczenie, pobudzenie, przebywanie w zaciemnionym pokoju). Chory odczuwa zawroty głowy, nudności, omdlenia, traci przytomność. Chory jest blady, oblany zimnym potem, kończyny zimne, puls słaby i szybki. W nieskomplikowanych przypadkach utrata przytomności trwa nie dłużej niż 20-40 sekund.

Zapaść jest przejawem ostrej niewydolności naczyń z gwałtownym spadkiem ciśnienia krwi i zaburzeniami krążenia obwodowego. Objawia się słabością, zawrotami głowy, hałasem w uszach; świadomość jest zwykle zachowana, ale pacjenci są utrudnieni, ledwo reagują na bodźce zewnętrzne. Skóra jest zimna, pokryta zimnym, lepkim potem. Po pewnym czasie usta, palce u rąk i nóg stają się sinicowe. rysy twarzy stają się ostre; puls jest nitkowaty, wskaźnik skurczowego ciśnienia krwi poniżej 80 mmHg, a wskaźnik rozkurczowego krwi jest niezidentyfikowany.

Jednym z poważnych następstw chorób serca jest przewlekła niewydolność sercowo-naczyniowa. Jej objawami są: uczucie duszności, obrzęk, wyraźna sinica, zaburzenia kołatania serca.

Absolutnie każdy ekspert powie Ci, że najlepszym lekarstwem jest tylko profilaktyka. O wiele łatwiej jest zapobiegać chorobie z wyprzedzeniem niż radzić sobie z jej konsekwencjami w przyszłości. Skupmy się na najskuteczniejszych metodach zalecanych przez profilaktykę chorób układu krążenia.

Lekarze konwencjonalnie podzielili wszystkie metody profilaktyki chorób układu sercowo-naczyniowego na dwie grupy:

Profilaktyka lecznicza

Nielecznicze środki profilaktyczne

Ponadto istnieje podział na profilaktykę pierwotną i wtórną. Profilaktyka pierwotna ma na celu przede wszystkim zmiany w sposobie życia, identyfikację szkodliwych nawyków, które mogą przyczyniać się do rozwoju dolegliwości sercowo-naczyniowych i ich eliminację w miarę możliwości. Jeśli chodzi o profilaktykę dolegliwości u konkretnego pacjenta, to jest to: całkowite zaprzestanie palenia tytoniu, regularne sprawdzanie ciśnienia krwi, przyjmowanie małych dawek aspiryny (dla osób z realnym ryzykiem zachorowania). Nie można było też pozostawić bez opieki problemu nadwagi. Jeśli tak, to należy je zredukować do minimum odpowiednimi metodami, gdyż jest to ważny czynnik powstawania różnych chorób. Jeśli chodzi o prewencję wtórną chorób sercowo-naczyniowych, ma ona zastosowanie u tych, którzy już mają problem. Tutaj głównym celem jest zapobieganie nawrotom, zmniejszenie częstotliwości i zakresu pogorszenia oraz zmniejszenie liczby przypadków i okresów hospitalizacji.

Im szybciej zaczniesz stosować środki profilaktyczne w przypadku problemów z sercem, tym mniej prawdopodobne jest, że będą one miały na ciebie wpływ. Ponieważ nic nie zmniejsza zagrożeń związanych z jakąkolwiek dolegliwością, w tym sercowo-naczyniową, tak jak dbanie o swoje samopoczucie.